Zaterdag 31 augustus was het tijd voor de negende editie van Dordrecht Pride, en als trouwambtenaar stond ik midden in het feestgedruis. Trouwen voor één dag is een veel bezocht onderdeel van het evenement; een speelse maar betekenisvolle knipoog naar het feit dat Nederland het eerste land was waar koppels van hetzelfde geslacht konden trouwen voor een dag. Op deze bijzondere dag hebben we met een groot BABSEN-team maar liefst 92 koppels mogen trouwen – van oma's met kleindochters tot vrienden en geliefden. Er werd veel gelachen, maar er was ook ontroering.
Hoe werkt het?
Voor een huwelijk van één dag begonnen deelnemers met het invullen van een formulier. Hierop schreven ze hun namen, hoe lang ze elkaar al kenden, wat hen aan elkaar aantrok en waarom ze wilden trouwen. Dit formulier werd ingeleverd bij een trouwambtenaar, die vervolgens de ceremonie voorbereidde.
Tijdens de ceremonie maakten de mensen een feestelijke entree met een gekozen nummer, kregen een persoonlijk woordje, gaven elkaar de rechterhand, keken elkaar diep in de ogen en zeiden volmondig "ja" voor 24 uur. Na het ja-woord volgden vaak een warme knuffel of een innige kus, waarna de ceremonie tot een einde kwam door het tekenen van een akte.
Trouwen met de politie?
Daar stond ik dan, met een A4’tje in mijn handen, klaar om mensen te trouwen die ik nog nooit eerder had ontmoet. Geen idee wie ze waren, maar ik moest toch een mooie speech voor hen verzinnen. Gedurende de dag ontmoette ik veel mensen en zag ik bijzondere momenten, maar één verhaal deel ik graag met jullie: de twee politieagenten en een vrouw van 80 jaar. Elk jaar trouwt één van deze agenten tijdens Dordrecht Pride met deze vrouw – het is een traditie geworden. Dit jaar had de agente een collega meegenomen, en samen trouwden ze met haar. De vrouw haalt enorm veel steun uit het contact met deze agenten. Dit jaar raakte ze zichtbaar geëmotioneerd tijdens de ceremonie en overhandigde ze later zelfs een cadeautje aan de agenten, omdat dit moment voor haar zo speciaal is. Het is een ongelooflijk ontroerend voorbeeld van hoe betekenisvol zo’n symbolisch huwelijk kan zijn.
Een Zuid-Koreaanse huwelijksceremonie
Trouwen voor een dag was een groot succes. Mensen bleven toestromen, en uiteindelijk moesten we de inschrijvingen sluiten omdat we rond zes uur echt wilden stoppen. Met de laatste deelnemers spraken we af dat ze mogelijk in een groepsceremonie zouden trouwen, en zo gebeurde het. De allerlaatste ceremonie bestond uit zeven koppels, net zoals in Zuid-Korea, waar massahuwelijken heel gewoon zijn. Met de vijf overgebleven trouwambtenaren bedachten we in een paar minuten hoe we deze ceremonie toch bijzonder konden maken.
We hebben de koppels uitgenodigd om tegenover elkaar in het gangpad te staan. We begonnen met een gezamenlijke opening en daarna vroeg een collega de koppels om hun persoonlijke geloften naar elkaar uit te spreken. Ondanks de tijdsdruk, namen we de ruimte om dit moment speciaal te maken. Zachtjes sprekend deelden de koppels prachtige beloftes met elkaar, zelfs al was het maar voor één dag.
Je bent een geboren BABS!
Als kersverse trouwambtenaar stond ik voor een spannend moment: wie zou ik ontmoeten? Ik kende nog niemand—geen collega's en geen bruidsparen. Toch kreeg ik de kans om 'het podium' te betreden, en het was mijn taak om mensen te laten stralen en hun verhaal op een mooie manier samen te vatten.
Toen ik de eerste woorden uitsprak bij mijn eerste koppel, voelde ik meteen: dit gaat goedkomen. Ik was volledig in mijn element. Als kers op de taart zong ik zelfs tijdens de ceremonie ;) Wat een geweldige ervaring was dat!
Het was bijzonder om van BABS-collega Vanessa te horen: "Wauw Marieke, je doet dit fantastisch en je kunt zien dat je vaak voor groepen staat. Je bent een geboren BABS." Dit compliment raakte me diep en bevestigt dat het een goede keuze was om mijn eigen bedrijf te starten.
Lieve BABSEN, bedankt voor deze fantastische dag. Ik heb er enorm van genoten.
Reactie plaatsen
Reacties